top of page
Zoeken

"Onze" John Doe

  • Foto van schrijver: Bho Roosterman
    Bho Roosterman
  • 21 okt 2024
  • 3 minuten om te lezen

Bijgewerkt op: 23 okt 2024


Ik ben nog maar net begonnen, in uitvaartland

een vers diploma op zak en heel veel leergierigheid.


Eind Dec krijg ik een leuk bericht op insta

Van ene Kim, of ik thee kom drinken, ze is zelf een jaar eerder gestart, ze woont in Hoorn.


Meestal ben ik een enorme schijterd,

maar dit bericht komt zo op het juiste moment.

Ja! schrijf ik, heel leuk zullen we een afspraak maken voor het nieuwe jaar?


Na de kerst zit ik bij haar aan de keukentafel,

sloten thee weg te drinken, uren te praten.

Ik kan wel zeggen, dikke klik, en de rest is history.


Kim is overleden verzorgster, oftewel het

ouderwetse woord, aflegger.

Ik heb die week daarvoor aan haar keukentafel

uitgesproken: dat ik alles wil leren,

overal bij wil zijn, dat ik niets weet, maar overal voor in ben.


Dan gaat de telefoon op een ochtend.

Ik was mij net beeldig aan het aankleden om een dagje styling werk te gaan doen,,,,

een knalrood Bas Kosters joggingpak en sneakers welteverstaan.


Kim, "Ik heb een gevonden persoon, die ik moet ophalen"

Kan je even mee, tillen ??

Ik zeg " Ja,,, maar ik heb wel een knalrood joggingpak aan "

" Ow dat geeft niet " zegt ze, we gaan naar het mortuarium in Almere.


Als ik ophang denk ik,,,,

OMG, ik heb ja gezegd,,, hoe dan ?

Een gevonden persoon,,, mortuarium,,, tillen,,, Mijn Hemel !!

Mijn eerste klus !


In de auto praat Kim mij bij,,

Er is dus een jongeman gevonden,, we noemen hem even John Doe,, zoals in de film,

en zo voelt het ook.

Twee meiden die in een geleende bus een overledene gaan ophalen,

ik ben echt dood nerveus.


Bij het mortuarium in Almere zijn ze super aardig,

kijken ze van niets op, zijn heel kundig en uber profi.

We krijgen de jongeman mee.


We brengen hem netjes naar de koeling en dan zit onze

taak erop.

Dan ga ik weer op weg naar het atelier om mijn styling klus af te ronden.

maar die jongen,,,, die gaat niet meer uit mijn hoofd.


De volgende ochtend app ik Kim.

Al iets gehoord over John? Wie?? zegt Kim,,

"John Doe, onze John" ?? Die jongen van gisteren.


Ow zegt Kim, die is vannacht even "langs" geweest,

ik heb de halve nacht zitten googlen en ik weet wie het is, tenminste ik denk het.

Ik stuur je even een foto van facebook zegt ze.

Ik moet keihard lachen, dit verbaast mij weer niets.

Kim heeft een ,, dingetje,, zo heeft ze mij ook gevonden.

Ik hoor een ping, en ik zie zijn foto op de app, en verrek het is hem.


Onze John, heeft een naam en nog belangrijker een dochter.

Omdat die in het buitenland woont, en we nog geen contact hebben gehad met de gemeente,

het is inmiddels zaterdag,

besluiten we op eigen initiatief om hem te gaan verzorgen.


Want Kim zegt " het voelde toch niet zo goed, om hem zo achter te laten"

en ik kan het niet meer dan het helemaal eens zijn met haar.


We hebben allebei wat kleding meegenomen, ik heb van een oude styling klus

een jaren 80 Levi"s 501, een vers wit tee en schone sokken mee.

De jongen ligt er niet al te best bij, en ik heb nog nooit een verzorging van

een vreemde meegemaakt.

Ik volg nauwlettend alles wat Kim doet en probeer waar ik kan te assisteren.


Na een uurtje ziet hij er een stuk florissanter, en netjes aangekleed uit.

We besluiten wat discrete foto's te maken voor zijn dochter. We weten ten slotte niet of zij onze kant op kan komen voordat haar vader een gemeentelijke uitvaart krijgt.


Van Kim begrijp ik dat het niet gebruikelijk is om iemand zomaar te verzorgen.

Maar als ik hem in zijn jaren 80 outfit zie liggen op de kille verzorgings tafel met gekamde haren,

kan ik bijna de man zien die hij geweest moet zijn.


Ik fantaseer over zijn leven en over zijn treurige einde.

Thuis besluit ik nog een rouwkaart te maken met de facebook foto voor zijn dochter.


In de week erna krijg ik van Kim een belletje.

"ik ga vandaag onze John weg brengen"

Ik begrijp even niet wat ze bedoelt want ik ben nog niet zo bekend met het uitvaart lingo.


John Doe wordt vandaag gecremeerd, en Kim is degene die hem de laatste eer mag bewijzen.

Einde middag komt er een foto,, van de kist bij de oven, met Kim ernaast.

In mijn hoofd stuur ik hem de laatste groet.


Dag John

Ik ben blij dat ik erbij was om je te verzorgen

Ik zal je nooit vergeten.

Ik kende je niet,

Jij mij niet,

Maar toch was je heel even "onze" John.

Een goede reis.











 
 
 

Commentaires


bottom of page